Abhinc multis annis, mihi propositium est saepius latine loqui velut lingua franca Unionis Europaeae. Nonnumquam eadem idea redit, disputatur, et deinde rursus exolescit.
Unioni Europaeae sunt 27 regiones et 23 linguae, et sumptus ad transferendum, tam loquendo quam scribendo, in dies multiplicatur. Nunc enim 700 amplius traductores cotidie necesse sunt ad quinquaginta consilia Comissionis Europaeae, et alterae dicae. Numerus documentorum duplicatur cum Senatus Europaeus convenit. Hoc dispendium/impendium manifestum est.
Medicus Svecus, Hans Malv, laborem de multilinguismo in Unione Europaea fecit, et conclusit solam Latinam Esperanticamue communem linguam Europae fieri posse.
Postremo sese inclinavit ad Esperanticam, quam credidit facilorem esse ad discendam quam Latinam.
Puto tamen eum non novisse methodum Oerberg et opus eius "Lingua Latina per se Illustrata", neque orationem eius de falsa Latinae difficultate.
Spero vos errores inventuros esse, ac mihi dicere velle? Gratias.
Fortasse etiam de argumentis colloqui possumus, si vultis?